Ψυχάγειν Καβάλα Ψυχοθεραπεία

Ζουρνατζής, Ε., Αγγελή, Κ., Καλαντζή-Αzizi, Α. (2005, Δεκέμβριος). Η ΣΧΕΣΗ ΤΗΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗΣ ΕΛΛΕΙΜΜΑΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΟΧΗΣ – ΥΠΕΡΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑΣ (Δ.Ε.Π.-Υ.) ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΤΗΣ ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗΣ ΣΕ ΠΑΙΔΙΑ ΗΛΙΚΙΑΣ 4-8 ΕΤΩΝ . Προφορική ανακοίνωση σε συμπόσιο με τίτλο «  στο 10ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ψυχολογικής Έρευνας, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, Ιωάννινα.

     Η ΔΕΠ-Υ αποτελεί μία από τις συχνές αναπτυξιακές διαταραχές κατά την παιδική ηλικία. Σύμφωνα με το διαγνωστικό εγχειρίδιο DSM-IV (American Psychiatric Association, 2000) το ποσοστό των παιδιών με ΔΕΠ-Υ κυμαίνεται στο 3-5% του συνόλου του παιδικού πληθυσμού.

     Στην παρούσα εργασία διερευνήθηκε αφενός η συχνότητα της πιθανότητας εμφάνισης της ΔΕΠ-Υ και αφετέρου η σχέση της διαταραχής με τους παράγοντες της  αυτοεκτίμησης σε κοινοτικό δείγμα 308 παιδιών, ηλικίας 4-8 ετών που φοιτούν σε κανονικό νηπιαγωγείο και δημοτικό σχολείο, από αστικές και επαρχιακές περιοχές της Ελλάδας.

     Οι εκπαιδευτικοί των παιδιών συμπλήρωσαν το Τεστ Ανίχνευσης της ΔΕΠ-Υ (Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder Test) (Gilliam, 1995) και την Κλίμακα Αξιολόγησης του Επιπέδου Αυτοεκτίμησης (Behavioral Academic Self – Esteem) (Coopersmith & Gilberts, 1982) με την οποία αξιολογήθηκαν οι παράγοντες της αυτοεκτίμησης (ανάληψη πρωτοβουλιών, κοινωνική προσαρμογή, αντίδραση στην επιτυχία-αποτυχία, αποδοχή από τους συνομήλικους και αυτοπεποίθηση).

     Διαπιστώθηκε ότι τα παιδιά με αυξημένη πιθανότητα εμφάνισης της ΔΕΠ-Υ παρουσιάζουν συχνότερα χαμηλότερο επίπεδο στους περισσότερους παράγοντες της αυτοεκτίμησης σε σχέση με τα παιδιά που έχουν μειωμένες πιθανότητες ΔΕΠ-Υ. Επιπλέον, από τα πρωτογενή χαρακτηριστικά της ΔΕΠ-Υ, η υπερκινητικότητα φαίνεται ότι επηρεάζει τους λιγότερους παράγοντες της αυτοεκτίμησης σε σχέση με την παρορμητικότητα και την απροσεξία.