Οι δυσχέρειες επικοινωνίας των παιδιών με σύνδρομο Asperger ως σύμπτωμα της δυσλειτουργίας του συναισθήματος: προβληματισμοί & κλινική εμπειρία παρέμβασης.
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: 07.04.2016 | psychagin Category: ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΣΥΝΕΔΡΙΑCategory: ΣΥΝΕΔΡΙΑ,Ζουρνατζής, Ε., Κάκουρου, Ν. (2005, Μάιος). Οι δυσχέρειες επικοινωνίας των παιδιών με σύνδρομο Asperger ως σύμπτωμα της δυσλειτουργίας του συναισθήματος: προβληματισμοί & κλινική εμπειρία παρέμβασης. Αναρτημένη ανακοίνωση στο 10ο Πανελλήνιο συνέδριο Λογοπεδικών, Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Θεσσαλονίκη.
Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά του συνδρόμου Asperger είναι η έλλειψη συναισθηματικής ανταπόκρισης στις λεκτικές και μη λεκτικές εκδηλώσεις των άλλων ανθρώπων (ICD 10, DSM-IV).
Οι μη λεκτικές εκδηλώσεις των ανθρώπων αφορούν αφενός στις χειρονομίες και στα συναισθήματά τους κατά τη διάρκεια της επικοινωνίας μεταξύ τους και αφετέρου την πλειονότητα των μηνυμάτων που εκπέμπουν. Κάτω από φυσιολογικές συνθήκες η λήψη – αντίληψη αυτών των μηνυμάτων κινητοποιεί άμεσα το άτομο με σκοπό να αιτιολογήσει τη συμπεριφορά αυτού που εκπέμπει τα μηνύματα και κατά συνέπεια να ανταποκριθεί στο κάλεσμα για επικοινωνία.
Στην περίπτωση των παιδιών με σύνδρομο Asperger φαίνεται ότι η δυσλειτουργία τόσο στη λήψη- αντίληψη όσο και στην έκφραση – εκπομπή των συναισθημάτων οδηγεί σε ελλιπή αιτιολόγηση των μηνυμάτων που δέχονται με αποτέλεσμα να δυσκολεύονται στην κατανόηση της συμπεριφοράς των άλλων. Η δυσκολία αυτή φαίνεται ότι διαμορφώνει και εδραιώνει μία μη φυσιολογική «στάση» στον τομέα της επικοινωνίας αυτών των παιδιών.
Από την κλινική μας εμπειρία φαίνεται ότι η υιοθέτηση αρχών από τη γνωσιακή – συμπεριφορική προσέγγιση καθώς και αρχών από τις θεωρίες των στάσεων, των αιτιολογικών προσδιορισμών και του συστήματος της οικογένειας, θα ήταν δυνατό να διαμορφώσουν ένα τρόπο παρέμβασης που να βοηθά στην ανάπτυξη της αντίληψης και της έκφρασης συναισθημάτων.
Στην εργασία αυτή θα συζητηθεί πως μπορεί να δημιουργηθούν οι κατάλληλες προϋποθέσεις ώστε να αιτιολογείται καλύτερα η συμπεριφορά των άλλων από τα παιδιά με σύνδρομο Asperger, με αποτέλεσμα την αλλαγή της δυσλειτουργικής «στάσης» στον τομέα της επικοινωνίας και κατά συνέπεια τη βελτίωση της προσαρμογής τους στο περιβάλλον.