Παράδειγμα 2: Ψέμα, κλοπή και παραβατικότητα

ΨΕΜΑ

  • Αναπλήρωση πραγματικών ή φανταστικών ατελειών
  • Αποφυγή δυσκολιών στις σχέσεις τους με τους άλλους
  • Αποτροπή αναπόφευκτων (οδυνηρών συνήθως) συνεπειών

 

Βασικά Είδη: ψέματα άμυνας (π.χ. έσπασε το βάζο η γάτα), προσδοκιών του περιβάλλοντος (π.χ. καλός στο ποδόσφαιρο), αντιστάθμιση λόγω αισθήματος κατωτερότητας.

Κίνδυνοι λόγω κακών χειρισμών: εδραίωση χαρακτηριστικού προσωπικότητας, δυσκολίες διάκρισης του φανταστικού από το πραγματικό όταν συμβαίνει για μεγάλο διάστημα, ανύπαρκτοι σύντροφοι (φυσιολογικό στην προσχολική ηλικία).

ΚΛΟΠΗ

  • Απόκτηση της έννοιας της ιδιοκτησίας
  • Ανάλογα με το αναπτυξιακό στάδιο

Φυσιολογικό στην ηλικία των 3-5 ετών λόγω προσυλλογιστικής σκέψης και εγωκεντρισμού, όχι όμως στη σχολική και πόσο μάλλον στην εφηβική ηλικία.

  • Ανάλογα με τη συχνότητα φυσιολογική ή μη φυσιολογική συμπεριφορά

 

Τύποι παιδικής κλοπής

  • Περιστασιακός – «πλιατσικολόγος» (πρώτα εφηβικά χρόνια, απρογραμμάτιστο, συμμόρφωση στους κανόνες της ομάδας, οικογένειες χαμηλού κοινωνικοοικονομικού επιπέδου).
  • Επιβεβαιωτικός (μέση – τελική εφηβεία, νευρωσικού τύπου παιδιά, επιβεβαίωση ικανοτήτων, οικογένειες υψηλού κοινωνικοοικονομικού επιπέδου
  • Παρηγορητικός – αναπληρωτικός (πιθανά τραύματα αποχωρισμού, απόρριψη από γονείς, στοιχείο αποφυγής από το «καταπιεστικό» και απορριπτικό σπίτι).
  • Κερδοσκοπικός (οι λιγότερες περιπτώσεις).

 

ΠΑΡΑΒΑΤΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ:

  • κλοπή, βανδαλισμοί, χουλιγκανισμοί, βιαιοπραγίες, σκασιαρχείο και έγκλημα κατά ζωής τα τελευταία χρόνια
  • Belson (1975): Σε δείγμα 1475 αγοριών, το 88% είχαν κλέψει έστω και μία φορά από το σχολείο και το 70% από καταστήματα.

Παράγοντες  παραβατικής  συμπεριφοράς: προσωπικότητα, οικογένεια, το νοητικό επίπεδο, κοινωνικά πρότυπα («επιταγές»), σχολική αποτυχία, ψυχικές διαταραχές κ.ά.