Ψυχάγειν Καβάλα Ψυχοθεραπεία

ΓΕΝΙΚΑ (ΔΙΑΣΠΑΣΤΙΚΕΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ)

ΜΕΡΙΚΕΣ ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟ μεταξύ «φυσιολογικής» και «μη φυσιολογικής» συμπεριφοράς σε παιδιά και εφήβους αποτελούν τα παρακάτω:

• Η λειτουργικότητα ανάλογα με την ηλικία, το φύλο και τις κοινωνικές «επιταγές» (στερεότυπες αντιλήψεις «καλό» «κακό»)
• δυσκολίες στη διάκριση των αιτίων της συμπεριφοράς
• Οι προσδοκίες των γονέων και του περιβάλλοντος
• Οι ικανότητες των παιδιών και των εφήβων
• Τα γενετικά σύνδρομα
• Οι στατιστικές επεξεργασίες των ερευνών (κυρίως η φιλοσοφία της αντίληψης του τι αποτελεί πρόβλημα καθώς και η μεθοδολογία).
• Η βιολογική βάση της συμπεριφοράς

Τι σημαίνει προβληματική συμπεριφορά:

• Η παρατηρούμενη συμπεριφορά είναι το ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ και ΌΧΙ ΤΟ ΑΙΤΙΟ
• Τι δεν αποτελεί φυσιολογική συμπεριφορά (π.χ. όχι η επιθετικότητα αλλά η συχνότητα, η ένταση και η διάρκειά της)
• Δεν υπάρχει σαφής διαχωρισμός
• Κοινές συμπεριφορές (ανάλογα με την ηλικία, το φύλο, τις αντιλήψεις)
• ΔΙΑΦΟΡΑ ΒΑΘΜΟΥ ΣΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΩΝ
• Δεν είναι όλες οι «αποκλίνουσες»  συμπεριφορές μη φυσιολογικές
• Αξιολογικά κριτήρια ανάλογα με τις κοινωνίες και τις εποχές (π.χ. μεσαίωνας «φύσει κακό» παιδί)
• Είναι μη φυσιολογική η ΕΝΟΧΛΗΤΙΚΗ συμπεριφορά;
• Στατιστικός μέσος όρος φυσιολογικής συμπεριφοράς