Ψυχάγειν Καβάλα Ψυχοθεραπεία

Όταν το παιδί μετά την ηλικία των 3 ετών εκδηλώνει συστηματικά ορισμένες από τις ακόλουθες συμπεριφορές:

• Μιλάει ακατάπαυστα ή ελάχιστα.
• Χρησιμοποιεί κυρίως το κλάμα ή χειρονομίες παρά το λόγο, όταν θέλει να εκφράσει τις ανάγκες του.
• Παρουσιάζει προβλήματα στην άρθρωση των γλωσσικών ήχων (φωνήματα).
• Παραλείπει, αντικαθιστά ένα σύμφωνο με ένα άλλο ή προφέρει ανάποδα δύο συνεχόμενα σύμφωνα (π.χ. ‘ρκ’ αντί ‘κρ’).
• Έχει περιορισμένο λεξιλόγιο και δυσκολεύεται στην απόκτηση νέων λέξεων.
• Δυσκολεύεται να ανακαλέσει και να χρησιμοποιήσει ακόμη και λέξεις που ήδη γνωρίζει.
• Κάνει φτωχές προτάσεις για την ηλικία του.
• Παραλείπει το ρήμα ή το υποκείμενο.
• Η σειρά των λέξεων στην πρόταση είναι ασυνήθιστη.
• Μοιάζει πολλές φορές να μην ακούει, να μην προσέχει ή να μην κατανοεί τον συνομιλητή του.
• Συχνά δεν ακολουθεί οδηγίες ή τις ακολουθεί λανθασμένα.
• άσχετες ή ακατάλληλες απαντήσεις στις ερωτήσεις των ενηλίκων.
• Ο ρυθμός της ομιλίας είναι γρήγορος ή αργός.
• Η ροή της ομιλίας εμφανίζεται ακανόνιστη.
• Επαναλαμβάνει ή επιμηκύνει ήχους και συλλαβές, κάνει παύσεις στην εκφορά του λόγου.
• Η ομιλία ηχεί μονότονη, η χροιά της φωνής παράξενη, ενώ παρουσιάζονται και προβλήματα στον τονισμό.

ΠΙΘΑΝΑ ΑΙΤΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΛΟΓΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗ ΝΗΠΙΑΚΗ ΗΛΙΚΙΑ

• Νευρολογικές δυσλειτουργίες π.χ. ελάχιστη εγκεφαλική δυσλειτουργία.
• Ανατομικές δυσλειτουργίες στα όργανα του λόγου (γλώσσα, χείλη, δόντια, επιγλωττίδα).
• Προβλήματα ακοής.
• Συναισθηματικές διαταραχές π.χ. φοβίες.
• Νοητική υστέρηση.
• Άλλες αναπτυξιακές διαταραχές π.χ. Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής – Υπερκινητικότητα (ΔΕΠ-Υ).
• Περιβάλλον φτωχό σε κοινωνικά και γλωσσικά ερεθίσματα – συναισθηματική αποστέρηση.

ΠΙΘΑΝΕΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΩΝ ΑΠΟΚΛΙΣΕΩΝ ΣΤΗ ΓΛΩΣΣΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ

• Συναισθηματικά προβλήματα (εκνευρισμός, φοβίες, κατάθλιψη) εξαιτίας της συνειδητοποίησης εκ μέρους του παιδιού της αδυναμίας του να επικοινωνήσει με το περιβάλλον του. Μείωση των προσπαθειών για επικοινωνία.
• Κοινωνική απομόνωση ως συνέπεια των δυσχερειών στην επικοινωνία με τους συνομηλίκους.
• Μείωση του επιπέδου αυτοεκτίμησης εξαιτίας των συχνών αποτυχημένων προσπαθειών επικοινωνίας με τους σημαντικούς άλλους (γονείς, συγγενείς, παιδαγωγούς, συνομηλίκους).
• Μαθησιακές δυσκολίες στο δημοτικό σχολείο.