Διάγνωση
ΔΙΑΓΝΩΣΗ
Ασαφείς όροι και η απλή περιγραφή των συμπτωμάτων στη ψυχολογία δεν απαντούν στα ερωτήματα των γονέων, δεν διασφαλίζουν τη συνεργασία και τη συμμόρφωση στη θεραπεία, ούτε την επικοινωνία μεταξύ των επαγγελματιών υγείας.
Οι γονείς έχουν ανάγκη από σαφείς απαντήσεις και εξηγήσεις σχετικά με την κατάσταση του παιδιού, οι οποίες αποτελούν την αρχή της βοήθειας.
Είναι το πρώτο βήμα, που προωθεί στην κατανόηση των προβλημάτων, την επιλογή των πλέον κατάλληλων μεθόδων για την αντιμετώπιση και την πρόσβαση των γονέων σε πρακτική βοήθεια (Christie et al. 1997).
Ο χειρισμός ενός περιστατικού περιλαμβάνει:
- Διαφορετικές διαγνωστικές εξετάσεις, ψυχολογικές και οργανικές,
- Την αξιολόγηση αναγκών
- και τη θεραπευτική αντιμετώπιση.
- Σε μερικές περιπτώσεις παρατηρούνται μεμονωμένα συμπτώματα, τα οποία δεν πληρούν τα κριτήρια για τη διάγνωση συγκεκριμένης διαταραχής.
- Σε άλλες περιπτώσεις, αναγνωρίζονται συγκεκριμένες ψυχικές διαταραχές, όπως η κατάθλιψη, η νευρογενής ανορεξία, το υπερκινητικό σύνδρομο, οι διαταραχές διαγωγής και άλλες.
Η διάγνωση και η αξιολόγηση των ψυχικών διαταραχών στηρίζονται:
- στη συλλογή πληροφοριών από τους γονείς και τους δασκάλους, από το ευρύτερο οικογενειακό περιβάλλον και την πηγή παραπομπής, από το ίδιο το παιδί ή τον έφηβο.
- στην κλινική συνέντευξη,
- την παρατήρηση της συμπεριφοράς,
- την εξέταση των ψυχικών λειτουργιών και της συναισθηματικής κατάστασης
- και άλλες, ιατρικές εξετάσεις, ανάλογα με την περίπτωση,
- την εκτίμηση των γνωστικών λειτουργιών
- την αξιολόγηση της λειτουργικότητας στην καθημερινή ζωή,
ΚΑΙ αποτελούν τα στάδια της διαγνωστικής διαδικασίας.
Σε κάθε περίπτωση, η διάγνωση στηρίζεται:
- στη συλλογή πληροφοριών (πορεία της ανάπτυξης του παιδιού)
- την προνοσηρή κατάσταση,
- στην παρατήρηση και στην αξιολόγηση της κλινικής εικόνας,
- στη συχνότητα, στη σοβαρότητα και στη διάρκεια των συμπτωμάτων.
- σε συνύπαρξη άλλων συμπτωμάτων
- και οι επιπτώσεις στην ανάπτυξη, στη σχολική απόδοση και στις κοινωνικές σχέσεις, είναι σημαντικό μέρος της διερεύνησης και της αντιμετώπισης.
- Η διάγνωση δεν έχει αξία, παρά μόνον όταν συνοδεύεται από εξατομικευμένη αξιολόγηση των δυνατοτήτων και δυσκολιών παιδιού και οικογένειας.