Ψυχάγειν Καβάλα Ψυχοθεραπεία

Ζουρνατζής, Ε., Κάκουρος, Ε., Καραμπά, Ο. & Μπαδικιάν, Μ. (2001). Οι  επιδόσεις των παιδιών με Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής Υπερκινητικότητα στους βασικούς ακαδημαϊκούς τομείς.. Στο: Π. Χηνάς (επιμ.) Ψυχολογία και Εκπαίδευση στον 21^ο αιώνα. Πρακτικά 1^ου Πανελλήνιου Συνεδρίου Σχολικής Ψυχολογίας, Αθήνα: Εταιρεία Ελλήνων Σχολικών Ψυχολόγων.

       Η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής – Υπερκινητικότητα (ΔΕΠ-Υ) αποτελεί την πιο συνήθη διαταραχή των παιδιών σχολικής ηλικίας. Η εξέλιξη και ο βαθμός σοβαρότητας τόσο των πρωτογενών συμπτωμάτων, όσο και των δευτερογενών δυσκολιών που συχνά αντιμε-τωπίζουν τα  παιδιά με ΔΕΠ-Υ, επηρεάζεται σε μεγάλο βαθμό από την αλληλεπίδραση των συμπτωμάτων αυτών με τις αντιδράσεις του οικογενειακού και σχολικού περιβάλλοντος. Σκοπός της έρευνας αυτής ήταν να διερευνήσει: α) τη συχνότητα εμφάνισης της ΔΕΠ-Υ σε παιδιά Α΄ και Β΄ Τάξης Δημοτικού Σχολείου και β) τις επιδόσεις των παιδιών με ΔΕΠ-Υ στους βασικούς ακαδημαϊκούς τομείς (ανάγνωση, γραφή, αριθμητική). Για το σκοπό αυτό, οι δάσκαλοι 186 παιδιών (101 αγόρια και 82 κορίτσια) ηλικίας 6-8 ετών συμπλήρωσαν τη Κλίμακα Αξιολόγησης της ΔΕΠ-Υ του Gilliam (Gilliam, 1995) και το Ερωτηματολόγιο Ε-κτίμησης της Επίδοσης των Μαθητών στους Βασικούς Ακαδημαϊκούς Τομείς, δικής μας κα-τασκευής. Τα ευρήματα της έρευνας, τα οποία συμφωνούν με τη διεθνή βιβλιογραφία, έδειξαν ότι: α) το 12,4% των παιδιών του δείγματος παρουσίαζε συμπτώματα της ΔΕΠ-Υ και β) οι επιδόσεις των παιδιών με ΔΕΠ-Υ στη γραφή, την ανάγνωση και  την αριθμητική ήταν σημαντικά χαμηλότερες από αυτές των παιδιών χωρίς ΔΕΠ-Υ, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των δασκάλων. Τα αποτελέσματα συζητούνται στα πλαίσια του ρόλου του εκπαιδευτικού, του σχολικού ψυχολόγου και του θεραπευτή στην έγκαιρη διάγνωση και αποτελεσματική αντιμετώπιση της ΔΕΠ-Υ.